Het leven legt soms onverwachte maar waardevolle verbindingen. Als Taxi-Mario had ik de kans om een kijkje te nemen in het leven van velen. Maar soms kom ik iemand tegen die een onuitwisbare indruk achterlaat, zoals deze 80-jarige dame. Haar veerkracht was bewonderenswaardig; ondanks de urenlange dialysesessies bleef ze mentaal scherp en vol levenslust.
De rauwe realiteit van haar fysieke achteruitgang en haar recente opname in een hospice confronteert me met de complexiteit van het menselijk bestaan. Het is een wreed lot wanneer de geest helder blijft, maar het lichaam de strijd opgeeft. Het legt de nadruk op het feit dat we soms geen controle hebben over de hand die we krijgen toebedeeld in dit leven.
Het afscheid kon niet persoonlijk worden genomen, maar de liefdevolle groet die ik via haar man kon overbrengen voelde als een kleine, maar belangrijke troost. Het is een hard besef, maar soms is de meest liefdevolle daad om iemand de ruimte te geven om te gaan, hoe moeilijk dat ook is voor de achterblijvers.
Ik ben er inderdaad van overtuigd dat deze bijzondere vrouw een prachtige nieuwe incarnatie zal kennen. De essentie van wie ze is—haar moed, haar wijsheid—kan niet zomaar verdwijnen. En misschien, heel misschien, kruisen onze paden opnieuw in een ander leven.
Een ding is zeker: mensen als zij gaven mijn werk als taxichauffeur een diepere dimensie en leren mij lessen over levenskracht, vergankelijkheid en liefde.
Liefs,
Mario
Reactie plaatsen
Reacties