Kerst is weer voorbijgevlogen. Voor mij was het, zoals altijd, een periode van tegenstrijdigheden. Aan de ene kant heb ik me weer heerlijk volgegeten, genietend van elke hap, ook al wist ik dat mijn lichaam er de tol voor zou betalen. Aan de andere kant was er die mix van emoties: blijdschap vermengd met een vleugje melancholie.
Wat kerst voor mij echt bijzonder maakt, is hoe het de herinneringen aan het afgelopen jaar doet herleven. De momenten van vreugde en de tijden van verdriet spelen weer door mijn hoofd. Het is alsof deze dagen een spiegel voorhouden, me laten zien waar ik sta in het leven.
En nu, met het opruimen van de kerstversieringen, kijk ik uit naar de jaarwisseling. Het is tijd voor oliebollen en appelflappen, en ja, nu kan er ook weer een drankje bij. Ik lach erom, want het is typisch hoe we de ene traditie na de andere volgen, zonder echt stil te staan bij de ironie ervan.
De overgang van kerst naar nieuwjaar is voor mij altijd een moment van bezinning en tegelijkertijd een voorbereiding op de vreugde van het nieuwe jaar. Het is een tijd waarin ik even alle zorgen aan de kant zet en geniet van het moment. Ik zie het als een welverdiende pauze, een kans om op adem te komen en mezelf op te laden voor wat komen gaat.
Ik probeer de balans te vinden tussen genieten en zorg dragen voor mezelf. Na al die feestelijke overvloed, neem ik me voor om in het nieuwe jaar een beetje beter voor mijn lichaam te zorgen. Maar voor nu, in deze overgangsperiode, laat ik die zorgen even voor wat ze zijn en hef ik het glas op een hoopvol en gelukkig nieuw jaar.
Kortom, het is een tijd van tegenstellingen, van lachen en misschien een traantje wegpinken, van terugblikken en vooruitkijken. Maar bovenal is het een tijd van leven en laten leven, van genieten van de kleine dingen en proosten op de toekomst. Op naar een prachtig 2024! 🥂
Reactie plaatsen
Reacties